Koh Yao Noi

Nou daar zijn we weer hoor, ik heb een tijdje niet geschreven maar ik had het ook gewoon veel te druk...
Inmiddels hebben we weer heel wat plekken bezocht!

Zo zijn we op Koh Yao Noi geweest in Thailand, we wilden graag een naar een eiland zonder toeristen en met weinig mensen en na een zoektocht kwamen we uit op het eilandje Koh Yao Noi.

Wat ons als eerste opviel, was dat er weinig keuze was voor hostels en hotels, dat was een goed teken want dat betekent weinig toerisme! Uiteindelijk hebben we een leuk resortje gevonden met ons eigen hutje en daar hebben we drie nachtjes geslapen. We kwamen laat in de middag aan op het eiland en een uur na aankomst (17.30 uur) was het hele eiland al pikkedonker.

Ruben de doorgewinterde avonturier besloot dat het een goed idee was om het eiland in het pikkedonker TE VOET te gaan verkennen.... nou, zaklampje mee, schoenen aan, even op de kaart kijken waar we heen kunnen lopen en gaan. Zoals iedereen nu inmiddels wel van mij gewend is, was ik niet geheel comfortabel (en dat is zacht uitgedrukt) met het lopen op een eiland waar bijna niemand is in het pikkedonker... dus ik weer mopperen op Ruben maar wel zijn hand stevig vasthoudend natuurlijk. Al gauw kwam er een beste man naar ons toe die vroeg waar we heen gingen en we vonden het eerst vreemd dat een man ons zomaar aansprak maar algauw volgde er nog een man en toen een vrouw die ons dezelfde vraag stelden. Blijkbaar was het nogal vreemd om 's avonds over het eiland te lopen en ik denk ook dat ze misschien dachten dat we Chantal Janzen en Brad Pitt waren.. een van die twee moet het geweest zijn. De wandeltocht was uiteindelijk toch niet zo spannend, we kwamen onderweg wel een paar keer een verdwaalde koe tegen en we hebben een ' dit mag nooit iemand te zien krijgen paniekdansje' gedaan toen er een sprinkhaan op onze arm sprong en wij dachten dat het een reuzespin was. Of ja... ik dacht dat en Ruben schrok weer van mijn reactie.

Koh Yao Noi was eigenlijk zo rustig dat het zelfs een beetje confronterend was. Toen pas besefte ik dat we best ver weg waren en dat we echt maar met zijn tweetjes zijn en dat je er zelf echt wat van moet maken waar je ook bent. Dit heeft mij (en Ruben, sorry Ruben) wat slapeloze nachten bezorgd op dit prachtige eiland maar ach, je leert er natuurlijk ook weer van!

Ook op Koh Yao Noi hebben we lekker met een scootertje rondgereden en na een stukje de bush bush in te zijn gereden met horten en stoten vanwege het heuvelachtige zachte zand en een overstekende baviaan, kwamen we uit op een PRACHTIG wit strand met een blauwe zee. Hier hebben we lekker een middagje doorgebracht om even tot rust te komen want poeh poeh waren wij toe aan vakantie zeg..

De beruchte kanotocht..

Kom Rub we gaan een kano huren morgenvroeg, dat is leuk zei ik. Ruben stemde in....
Wij een kano gehuurd, genoeg eten en drinken ingeslagen omdat we natuurlijk hadden geleerd van de bergtocht in Koh Phangan en hoplakkee de zee op. Ik lees me altijd graag even in voordat we iets gaan doen en die avond daarvoor heb ik mezelf dan ook bang gelezen over haai- en walvisaanvallen. Ja ja dames en heren, we hadden weer een bange Roos in ons midden.

Ik wilde graag een beetje aan de kant van de eilandjes blijven varen zodat we niet 'midden' in de zee terecht kwamen maar Rub vond het juist wel fijn om een klein beetje verder de zee op te gaan dus deden we dat. En ja hoor... daar zag ik het dan in de verte.. mijn nachtmerrie... een haai... ik een beetje paniekerig ' Rub een haai een haai snel snel we moeten naar de kant kom op Rub!' En Ruben een beetje geërgerd: Roos dat is geen haai, denk eens na en doe eens normaal! Nee Rub ik wil NU naar de kant want dat is een haai en ik wil niet aangevallen worden door een haai. 'Roos als het echt een haai is en hij komt je pakken dan stoemp ik hem wel op zijn neus met mijn peddel maar het IS GEEN HAAI'. (later in het verhaal zal ik hier nog op terugkomen voor de grote onthulling).

De kanotocht was echt prachtig, we kwamen op verschillende eilandjes waar niemand woonde of was en daar legden we aan om even lekker te zwemmen en onze lekkere bammetjes te eten. Dit was de heenweg, je kijkt niet achterom je kijkt alleen maar naar het moois wat je voor je ziet, je kijkt echt je ogen uit! Je ziet alleen maar zee, witte strandjes en eilandjes om je heen en prachtige natuur!

Na een paar uur varen vonden we het wel goed geweest en besloten we om terug te varen.. inmiddels waren we allebei zo verbrand als een kreeft want in zo'n kano midden op zee ben je eigenlijk gewoon een lekker biefstukje in een braaipan, klaar om lekkere doorbakken te worden. Het lijkt dan ook alsof zonnebrand werkt als bakolie.. niet helemaal de bedoeling. Inmiddels toch wel moe en een klein beetje chagrijnig en mopperend op elkaar (RUB JIJ PEDDELT HELEMAAL NIET! ECHT WEL ROOS JIJ PEDDELT ZELF NIET)(NEE RUB JIJ PEDDELT NIET WE GAAN VEEL TE SLOOM) (NOU DAN SPRING JE TOCH LEKKER UIT DE KANO ROOS EN DAN GA JE TOCH ZWEMMEN) vaarden we terug tegen de stroming in naar het beginpunt. Tijdens deze helse terugtocht heb ik toch wel het aller vetste tot nu toe mee mogen maken, we kwamen een zeeschildpad tegen en deze zwom vlak langs onze kano af en stak zijn kopje even bovenwater. Dat was zo tof om mee te maken, dan besef je toch dat je iets bijzonders aan het doen bent op een hele bijzondere plek.

Voor ik het wist waren we weer bijna terug en toen zei Rub ineens, Roos kijk eens voor je, benoem eens wat dat is. Dat is een dikke tak die boven het water uitsteekt Rub, hoezo? Juist ja, het is een tak, vind je dat deze tak iets weg heeft van een haai? Nee Rub natuurlijk heeft deze tak niets weg van een haai dat ziet iedereen toch? Oh... laat maar... ik snap het al... dit vertellen we tegen niemand he Rub?